Een dagje naar Milford Sound 19-02-2016

Wakker worden in de stromende regen! Wat een geluk hebben we. Dit klinkt raar, maar we gaan een boottocht maken door de fjorden en hoe harder het regent des te mooier zijn de watervallen. Heel vroeg opgestaan 06.00 uur en om 06.30 uur aan het ontbijt. Sandra en Anoushka waren al druk bezig in de keuken. Lekker ontbijtje en om kwart over zeven op weg! Weer een mooie route ook al plensde het van de regen. Onder weg zag je al het water van de kale bergen af stromen en uit komen in wilde kolkende beekjes! Na twee uur rijden zijn we op de plaats van bestemming aangekomen en na een driekwartier wachten konden we de boot op. Het water was kalm, maar Sandra had voor alle zekerheid toch maar een pilletje ingenomen.

Wat hebben we mooie watervallen gezien in allerlei soorten en maten. Verder ook weer zeeleeuwen gezien, stijle rotswanden, overhangende rrotsen eigenlijk te veel om op te noemen. Telkens gingen we buiten kijken, maar als het te erg begon te regenen gingen we maar even binnen zitten. De boot draaide op open zee en dat ging wel even te keer, wat een hoge golven. De boot was op een gegeven moment zo dichtbij een waterval, dat iedereen die buiten stond kledder nat was! Na twee en een half uur waren we weer terug in de haven. Het was weer een belevenis.

We zijn maar gelijk terug gegaan en weer door de tunnel met 1 baan. Dit wordt gelukkig wel geregeld met verkeerslichten. Wat ook wel erg grappig is, dat je op wegen vaak wegwerkzaamheden tegen komt met een bordje "tijdelijk" 30 km. En is het werk afgelopen, dan kom je een bord 100 km tegen. Er is een enkele wereld coureur die op deze bergwegen of smalle stijle tweebaanswegen met 100 voorbij raced! Maar het mag dus wel en het is je eigen keus hoe je rijdt. Opvallend is hoe voorzichtig er hier gereden wordt en met hoeveel geduld! Te veel auto's achter je, dan ga je gewoon even aan de kant om de anderen te laten passeren! Mooi toch?!

Terug in Te Anau zijn we een hapje wezen eten om vervolgens in dezelfde super markt van gisteren (met de bekende alarmbellen van Sandra) weer boodschappen te gaan doen. We stappen alle vier binnen en weer gaan de alarmbellen af. We kijken natuurlijk gelijk naar Sandra, maar die was al door het poortje! Nee, nu was ik de boosdoener, want in mijn rugzak zat zonnebrandcrème die ik in Auckland had gekocht. Kennelijk heeft die zaak de beveiliging er niet goed af gehaald! Het was dus weer lachen en de medewerkster van de winkel moest ook lachen toen ik uitlegde wat ons de dag ervoor overkomen was. Gelukkig gaan we morgen weer verder en hoeven we niet meer terug naar deze supermarkt!

Nu gewoon even relaxen en ons voorbereiden op de dag van morgen! Dit was het weer voor vandaag. Er komen ook nog een paar foto's van het eten van gisterenavond met Tristan en Ieteke. Het was namelijk de laatste keer dat we hen zouden zien op deze vakantie. Gezellig met elkaar afgesloten. Video's plaatsen lukt nu niet, maar dat komt later van de watervallen en fjorden.