Rotorua, het regenwoud 02-02-2016

2 februari 2016 - Rotorua, Nieuw-Zeeland

Alles voor een mooie wandeling in de rugzak gepakt en na het ontbijt wachten op het busje. Dan is het toch leuk om even een sleutelhanger met een Kiwi te scoren voor aan je rugzak!Vertrekn Twee Mauri mannen komen ons halen en nadat zij nog even een snack hebben gekocht gaan we op weg. We zitten met nog een Nederlands echtpaar in het busje. De weg is zo bochtig dat het verstandiger is dat Sandra voorin gaat zitten en deze mevrouw biedt dat ook spontaan aan. Erg aardig! We rijden door aangelegd dennenbos waarvan hele stukken gekapt zijn, maar het is verplicht om met de hand het bos gelijk wee aan te planten.
Als we na een schitterende tocht bij het regenwoud aankomen. Er lopen twee Duitse meisjes rond die ook alleen het regenwoud in willen. Zij worden gelijk uitgenodigd om met ons mee te lopen, wat een mooi gebaar en zij gaan erop in!

CeremonieWe krijgen eerst een ceremonie om ons welkom te heten! We zijn wel op het vliegveld aangekomen, maar nu worden we echt welkom geheten. Bij de Marie's zijn maar drie zaken belangrijk om voor te vechten "de hoogste", vrouwen en de grond! We gaan met ze neuzen als welkom! Alles is door vertellen doorgegeven tot dik in de 19e eeuw en als een hoofd oudste iets zei werd dat ook voor waar aangenomen! Dit hoefde niet schriftelijk bevestigd te worden, maar er was vertrouwen in elkaar. Zij zijn heel trots op het land, niet hun land, maar het land! Een mooi verschil! We zijn ook door bloedbanden van heel vroeger aan elkaar verbonden.
Na de ceremonie gaan we het bos is, maar we stoppen gelijk om de regels (niet door Maori's opgesteld) te lezen. Zij zouden als eerste regel RESPECT hebben opgeschreven, respect naar elkaar en naar de natuur.

Uitleg etenWe wandelen telkens kleine stukjes en er wordt verteld over de planten en we proeven ook de jonge bladeren van een varen, die samen naar wortel. Hij vertelt ook hoe vroeger in dit regenwoud gevochten is, hoe de Maori's vluchten in bomen, hoe ze zich verstopten enz. Oude bomen heeft ik laten zien en waarvoor deze gebruikt werden. Tjeempie wat weet deze man veel en wat wil hij het respect voor de natuur graag overbrengen! 
Omdat we maar een klein groepje zijn neemt hij ons mee naar een mooi uitzicht over de rivier, het is stijl, glibberig en heel smal met een afgrond. Maar als je dit overwonnen hebt, dan krijg je een prachtig beeld, zie maar op de foto!

De rivierWe wandelen nog naar een waterval, deze plek werd veel gebruikt om te mediteren. We gaan terug wandelen naar de auto en een plekje zoeken voor de lunch, nou we hebben dan ook wel trek! Echter bij het busje aan gekomen, wordt er besloten om eerst nog even maar oude bomen te gaan kijken! Ach we hebben stevig ontbeten dus dat moet toch wel lukken. Hij laat ons de mooiste oude bomen zien! Er is 1 boom, die hol is van binnen. Met wat halsbrekende toeren mag je er in en gaan staan om dan naar boven toe een foto te maken. Maar natuurlijk laten Sandra en Mees dit geen twee keer zeggen en kruipen in de boom. Zie hier het resultaat!

In de boomHij laat ook zien hoe zij een corsage maken voor de vrouwen en ik ben de gelukkige die hem krijgt!
Dan eindelijk op weg naar de lunch, het is inmiddels bijna half vier! Zij gaan de lunch klaar zetten en wij kunnen even met de voeten in de rivier en genieten van de waterval.

WatervalHet een plek waar je vrij mag kamperen. In een paar minuten wordt er op de toeter gedrukt en de lunch staat klaar, maar voor het eten wordt er door de mannen een gebed uitgesproken in het Maorie! We weten niet wat we zien, een super lunch staat voor ons, broodjes met rauwkost, verschillende sausen, vleesbeleg, kaas en krabsalade en koffie en thee. Je mag pakken wat je wilt, er is meer dan genoeg. We merken al gelijk dat we vanavond niet meer hoeven te eten! Daarna begint de terug reis en hij heeft er flink de vaart in. Bij het hotel wordt er weer door neuzen afscheid genomen, wat een prachtige dag hebben we met hen doorgebracht.
We gaan nog even zwemmen en bubbelen en dan is het al half acht. Tegen negen uur kiezen we een paar kleine voorgerechten uit om met elkaar te delen, uiteraard samen met een glas wijn. De ober vindt ons zo gezellig, dat we nog een glas wijn krijgen. Gezellig om zo met elkaar de dag af te sluiten! Morgen een rustig dagje. Tot morgen.

Foto’s

5 Reacties

  1. Tini Groenendijk:
    2 februari 2016
    Welbedankt voor de verhalen, ook aan Sandra doorgeven a.u.b.!
    En wat een prachtige foto's zeg.
  2. Wil Noordergraaf:
    2 februari 2016
    Boeiend om te lezen. Geniet!
  3. Annelies:
    2 februari 2016
    What is given by the land should return to the land. Dat spreekt uit jouw verhaal van de Maories en dat is ook de zin die mij regelmatig door het hoofd speelt sinds Nieuw Zeeland. Want zo is het maar krek. En dat doen die Maories heel goed. Kunnen wij Hollanders nog veel van leren!
  4. Leo loch:
    3 februari 2016
    Een beter idee van het oerwoud kan je niet krijgen. Terug naar de natuur!
    Hoewel , een glas wijn in je onderkomen is ook niet te versmaden. Veel plezier.
  5. Ank de Jongh:
    5 februari 2016
    Ik bedoelde natuurlijk of er nog leuke maories voor sandra en anouscha zijn