Op weg naar Tongariro 04-02-2016
4 februari 2016 - Tongariro, Nieuw-Zeeland
Vanuit de stank van de bubbelende en rokende plek in Rotaruro gaan we op weg naar Tongariro, een chateau hotel. Onderweg stoppen we bij Taupo bij een visitors centrum over vulkanen. Nu moet mij even wat van het hart! Ben je getrouwd met een oudere vent, die mag overal als senior naar binnen met korting, gaan je vriendinnen ook mij als senior aanmelden! Lekkere vriendinnen zijn dat en alles wat we uitsparen nu al honderden euries wordt wel met vier personen gedeeld! Het moet toch niet gekker worden!
Maar goed, het was super interessant om te zien wat een natuurgeweld in een vulkanen streek voorkomt. Er was ook een stoel waarin gesimuleerd werd hoe ongeveer een aardbeving van 6.0 aanvoelt. Heel beangstigend, terwijl je weet dat er niets kan gebeuren, dus hoe moet dat voelen als het echt gebeurd. Je moet daar echt niet aan denken. We hebben een aantal films gezien over de uitbarstingen van de vulkanen. De sneeuw veranderde in een grijze massa en een heel ski-seizoen naar de maan!
We wilden naar de watervallen, maar dat was met een super speedboot die ook zou gaan spinnen in 360 gr! Tja en de jonkies onder ons.......... Misselijk angstig enz. Ik had dat wel gewild, maar we zijn een oude "ll" boot op gaan zoeken, helaas net weg. Dus dat ging niet meer lukken. Via een glas galerie (glas van lava) waar Sandra een mooie ketting heeft gekocht zijn we naar Tongariro gereden. Prachtig een rokende berg met daarnaast een besneeuwde berg.
Het hotel is schitterend met super mooie kamers in een prachtige omgeving in de middle of nowhere! Na het uitpakken van de bagage zitten we nu aan een heerlijke wijn. Eén vriendinnetje is de foto's van Mees aan het bekijken en ik wordt uitgemaakt voor chagerijnig! Pfffff........ Het is best NOG wel gezellig hoor! En wat helemaal leuk is zijn de reacties op onze verhalen. Best gek als je zo ver weg zit en je hoor van familie, vrienden en collega's wat! Dank jullie wel, bere leuk!
Jammer dat jullie die speedboot niet aandurfden. Hadden jullie echt met een grijns op je gezicht overleefd weet ik uit ervaring! We waren kletsnat natuurlijk, maar mijn onderbroek bleef droog hoor. En dat terwijl ik niet eens een echte held ben.